Pochłonięty codziennością,
zapomniany przez teraźniejszość.
Bez osiągnięć, bez przyszłości,
bez przyjaciół, bez miłości.
Siedzę w wielkim domu,
pośród czterech ścian.
Niepotrzebny już nikomu,
bez klucza do samotności bram.
Czekam w milczeniu na to,
co przyniesie niepoznane jutro.
Może ktoś odmieni żywot,
który zaprzepaściła przeszłość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz